Regelmatig las ik over de Oranjezaal in Paleis Huis ten Bosch in Den Haag. Dat die (tijdelijk) opengesteld was en dat je die gratis kon bezichtigen. Wat leek mij dat enorm leuk om bij te zijn, ik was namelijk zelden in een paleis. Als ik keek op de website, dan was er geen plek. Laat maar dacht ik.. Dan maar niet, mijn tijd komt nog wel.
Tot ik vorige week een tweet voorbij zag komen van het Rijksvastgoedbedrijf, zij lieten weten dat er tot het einde van het jaar nog kaarten waren. Dit was mijn kans! Snel op internet gekeken en zo waar, ik wist het laatste kaartje van vandaag te bemachtigen. YES!!!
Omdat ik ingedeeld was in de eerste groep in de ochtend, betekende dit dat ik om 9.00 uur daar voor de deur moest staan… Hmm, een leuke uitdaging vanuit Leuvenheim. Zonder file een ritje van 1,5 uur, maar midden in de spits?!? Hoe gaan we dat doen? Te laat komen zou immers betekenen dat ik niet meer naar binnen mocht en de kans voorbij zou zijn. Uiteindelijk heb ik besloten om met de trein te gaan. Niet de trein die precies zou passen, maar nog een 1/2 uurtje eerder. Je weet immers maar nooit. Goed, concreet betekende dit 5.00 uur opstaan en om 6.00 uur op de fiets om de trein van 6.12 uur te kunnen halen… Tjee, wat vroeg! Maar goed, alles voor het goede doel.
Gelukkig ging de reis voorspoedig, ik kon na aankomst in Den Haag rustig aan doen, ik heb een ov fiets geleend en ben op weg gegaan naar het paleis. Daar was ik ruim op tijd. Tijd om even rustig alles te bekijken. Helaas mag je op het terrein geen foto’s maken, dat was jammer, maar goed..
Uiteindelijk was het zo ver. We mochten mee met de gids, via de dienstingang gingen we naar binnen. Daar werden we ontvangen in de zaal waar o.a. de aankondiging van het huwelijk van Willem Alexander en Maxima plaats vond. Leuk om te zien. In deze ruimte werd een korte video over de geschiedenis van het paleis en de Oranjezaal vertelt.
Toen was het zo ver, eindelijk de Oranjezaal in. Tot dat moment was het buiten grauw en regenachtig, toen we de zaal ingingen scheen de zon prachtig naar binnen!! Jammer dat er nog geen usb aansluiting op mijn hoofd zit, anders had ik nu hele mooie foto’s kunnen laten zien. Wat een licht, wat een zaal!
De gids vertelde boeiend over de schilderijen die er te zien zijn, het verhaal van stadhouder Willem Frederik. Mooi ook om de symboliek uitgelegd te krijgen die op de schilderijen staan. De 20 Minuten uitleg in de zaal is eigenlijk te kort, maar helaas, onze tijd was op… Al met al ben ik zo’n 3/4 onder de pannen geweest, veel te kort vond ik, maar zeker de moeite waard!
Omdat ik toch in Den Haag was, ben ik door gefietst naar het Mauritshuis, die is niet zo heel lang geleden weer geopend na een grondige verbouwing, die moest ik ook nog zien, dat snap je.
Ideaal die OV fiets
Mooi stucwerk binnen
Prachtig pand, prachtige nieuwe vleugel en mooi gerestaureerd. Echt een genot om te zijn. Ik ontdekte een schilderij van Pieter Saenredam, hij schilderde het interieur van de Cunerakerk in Rhenen. Ik fotografeerde die kerk recentelijk.
Ook leuk was het om dít schilderij in het echt tegen te komen..
De mensen die mijn workshop gedaan hebben of mijn lezing over de Taal van Beelden bijwoonden, herkennen dit schilderij. Ik gebruik het als voorbeeld. Nu heb ik hem dus in het echt gezien.
Na een kort bezoekje aan het binnenhof, dat zijn immers de buren, de hoogste tijd om weer naar huis te gaan.
Dag Den Haag, tot een volgende keer!
PS De foto’s die nu ziet, zijn niet van een hele goede kwaliteit. Omdat ik toch niet mocht fotograferen, heb ik de foto’s gemaakt met mijn telefoon. Die maakt wat minder mooie foto’s dan mijn camera..