Sommigen weten het al, maar voor wie het nog niet wist: ik ben een schaduw fetisjist. Vorige week haalde ik het al even aan, de herfst is nu echt aan de gang en dat levert op zonnige dagen langere schaduwen op. In mijn vorige blog haalde ik het kort aan, vandaag ga ik er wat verder op in. Waarom? Omdat ik vorige week tijdens het fotograferen de voor en nadelen van schaduwen tegen kwam, en omdat ik dus een schaduw fetisjist ben wil ik daar graag meer over vertellen.
Als fotograaf is het fotograferen met een lagere zon soms zoeken naar een goede foto van wat je wilt vast leggen, zonder dat je jezelf ziet. Zo stond ik vorige week op een steiger, ik moest het restaureren van een betonnen muur fotograferen. Op zich lijkt er niet zo veel aan de hand, behalve dus als de zon schijnt.
De bovenste zoals ik hem eigenlijk wilde maken, maar ja, dan zie je een vreemde schaduwplek op de muur. Dat ben ik met mijn camera en dat is niet de bedoeling. De foto er onder is zoals ik hem maakte. Een voordeel van een zoom lens, dan zoom ik wat in en ben ik mij zelf ‘kwijt’.
Een voordeel van die schaduw is wel, dat ik ook schaduw heb van de mensen aan het werk. Dat levert dan wel weer leuke foto’s op, vind ik zelf.. Dit hoeft verder geen uitleg neem ik aan.
Tja, als we het er dan toch over hebben.. Ik ben ook dol op spiegelingen, en met name van gebouwen in water van plassen of vijvers. Maar goed, wie weet komt dat later nog wel een keer ter sprake…