“Dat doe ik noooooit meer!” waren de worden die ik uitsprak toen ik in 2013 mijn eerste boek maakte. Een boek over monumenten waar ik letterlijk een kijkje achter de deur ging nemen in de gemeente Brummen. Een hels karwei om 22 monumenten op zonnige momenten te fotograferen en dan ook nog te zorgen dat ze bij de teksten pasten die ik had laten schrijven.

Maar ohhh, wie mij een beetje kent weet dat als ik zeg dat ik iets nooooit meer doe, dat dat juist voer is voor meer. Want ja hoor, het bloed kroop waar het niet gaan kon en inmiddels acht jaar later heb ik totaal vijf boeken en vier tijdschriften op mijn naam staan en ben ik anno 2022 bezig met drie andere boeken waarvan de eerste in het voorjaar uitkomt.

Uitgeven is leuk

Inmiddels kan ik dus zeggen dat ik er enorm veel plezier in heb om boeken en tijdschriften te maken en uit te geven. Ik hou van boeken, ook al lees ik ze lang niet meer zo fanatiek als ik als kind deed. Toen wilde ik zelfs bibliothecaresse worden, omdat ik lezen zo leuk vond. Nee, veel lezen doe ik niet meer, zoveel andere dingen die mijn aandacht vragen, maar toch hou ik van boeken. Om naar te kijken en vast te houden.  Ze maken me hebberig als het onderwerp met aanspreekt.

Maar boeken maken me ook op een andere manier hebberig… Hebberig om ze te mogen maken. Om alle losse eindjes van foto’s en verhalen te ontrafelen, op volgorde te leggen en daar een (beeld)verhaal van te maken. Een prachtig eindresultaat in handen te hebben om anderen weer blij mee te maken. En wat is er nu leuker dan een ander blij maken?!?

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Omdat ik in de 27 jaar dat ik ondernemer ben mijn ondernemerschap steeds meer ben gaan omarmen heb ik besloten om dat uitgeven serieus op te gaan pakken. Niet alleen maar fotograferen, maar het complete plaatje geven, in de vorm van een boek of tijdschrift. Nieuwe ronde, nieuwe kansen dus. Omdat ik van nieuwe kansen hou en het een uitdaging vind dat tot een succes te brengen.

Maar bij een nieuw bedrijf hoort natuurlijk ook een nieuwe naam, zelfs een nieuwe organisatorische constructie! Het uitgeven van boeken en het fotograferen van monumenten gaat vallen nu onder de paraplu van Monument & Media. Een bedrijf waar alles past rond om monumenten en media. Natuurlijk fotografie, maar ook boeken, tijdschriften en maar wie weet ooit nog eens een podcast of lezingen geven. Zeg nooit, nooit ;-). De mogelijkheden zijn eindeloos. En dat is juist het leuke!

Uitgeven

Maar als het gaat om het onderdeel uitgeven, hoe ziet dat er dan uit, zul je misschien denken. Dat zal ik je vertellen. Zoals ik wel vaker de dingen in het leven nèt even anders doe, ga ik deze uitgeverij ook net even wat anders aanpakken dan de meeste uitgeverijen. Ik zal deels zelf initiatief nemen om boeken te maken, maar ik wil vooral mensen vinden die dat ook graag willen, maar geen idee hebben hoe dat aan te pakken. Ik stap dan in de rol van partner.  Of het nu gaat om een boek van je eigen, monumentale, huis – wat ik al een tijdje doe of een boek of tijdschrift met het verhaal van je huis of wijk. Dat maakt niet uit. Het gaat om jouw verhaal wat je aan de wereld wilt laten zien en vertellen. Samen gaan we dat boek of tijdschrift maken en ik help je bij de onderdelen waar je hulp bij nodig hebt.

Ik bied modules aan die je afkunt nemen. Module tekst, fotografie, opmaak, druk, marketing, financiering en uitgeven. Ik kan alles voor je regelen, maar ook onderdelen van het proces. Jij bepaalt welke delen ik voor je oppak. Heb je bijvoorbeeld al tekst, vormgeving en drukker? Maar nog geen fotograaf, financiering of uitgever? Geen probleem. Ik zorg voor de ontbrekende onderdelen. Als het om de financiering gaat help ik je de juiste paden te kiezen om het verhaal financieel rond te maken.

Samen maken wij dan het boek of tijdschrift op de manier zoals jij dat graag wilt. Ik denk met je mee en stuur bij als dat nodig is. Maar jij staat aan het roer. Dat geeft jou de vrijheid om het boek te maken wat je al zo lang wilde maken, maar nog niet lukte. Omdat je bijvoorbeeld geen uitgever kon vinden of geen idee had hoe dat aan te pakken.

Ik ben enthousiast. Ik hoop jij ook! Wil je meer weten? Bel of mail me! 

Binnenkort heeft Monument & Media een eigen website! Maar nog even geduld!

 

 

 

Stel je voor: een druilerige zondagmiddag waarop je graag naar buiten wilt, maar dat niet doet omdat het te winderig en vooral te regenachtig is. Je wilt graag eens wat anders wilt doen dan tv kijken en de krant is al uit. Iets samen door met je geliefden. Maar wat?

Hoe leuk is het om samen met hen mooie herinneringen op te halen? Maar waar begin je? Plompverloren verhalen vertellen doet je gek genoeg niet. Je hebt een aanleiding nodig. Een beeld dat herinneringen oproept. Of nog beter, een fotoalbum van je huis bijvoorbeeld. Zodra je de foto’s ziet komen de verhalen. Leuke verhalen, spannende verhalen, hilarische verhalen en soms droevige verhalen.

“Weet je nog?” Zal de meest gestelde vraag zijn. De rest vult aan en heeft nog meer anekdotes. Je vertelt en luistert. Verhalen met een lach en een traan, maar het belangrijkste is, het zijn jullie verhalen! Dat is het mooie van foto’s. Niet alleen vertellen ze zelf een verhaal, jij vult het verhaal aan en deelt dit met je geliefden. Hoe leuk is dat?

En weet je wat nóg leuker is, jouw huis heeft ook een verhaal. Zeker als je een huis hebt dat ouder is dan je zelf bent. Je bent niet de eerste bewoner en zult ook zeker de laatste niet zijn. Je bent een passant in de tijd. Als je dat verhaal kunt toevoegen aan je boek, heb je een compleet verhaal. In woord en beeld.

Wil je meer weten? Hoe dat in zijn werk gaat? Ik hoor het graag! 

Je kunt ook eerst hier kijken: Bent u bewoner van een monument of karakteristiek huis?

 

“Nou, daar sta je dan, alleen maar dan. T’rug bij af, t’rug naar start, onverwacht. Had je dit bedacht?” zingt de Nijmeegse zanger en schrijver Dirk-Wim in’t Hof. Een couplet dat mij erg aanspreekt op dit moment en met name de laatste zin in dit couplet: “Kijk niet terug als je wilt weten wat voor je staat”

Keek ik vorige week vanuit kantoor over de velden in Leuvenheim in de gemeente Brummen, vanaf nu zie ik fietsers, voetgangers en auto’s onderweg van en naar Gorssel of Zutphen.

Ja, dat lees je goed. Ik ben verhuisd. Maar niet met man en kinderen, maar alleen. Na ruim 18 jaar trok ik de stekker uit mijn huwelijk.

Maar waarom dan? Zul je je afvagen…

Goede vraag. Ik kan daar van alles overzeggen en hoewel ik dat naar vrienden en familie wel doe, laat ik dat hier achterwege. Ik vind het weinig respectvol naar de vader van mijn kinderen om dit zo open en bloot digitaal te zetten. Eén ding kan ik er wel over zeggen, en voor mij is dit het belangrijkste: het gevoel van liefde die ik voor een partner wil hebben was voor mij voorbij. Dit wil niet zeggen dat ik niet meer om hem geef. Zeker niet. Ik vind hem nog steeds een hele lieve en aardige man. Maar afgelopen jaren ben ik erg veranderd, onze wegen gingen steeds verder uit elkaar. Zonder dat we het in de gaten hadden groeiden we uit elkaar. Ondanks verschillende lijmpogingen was het voor mij te laat. Enorm spijtig, maar zo gaat dat soms.

Dankbaar

Dankbaar ben ik wel; dankbaar voor de vele jaren die we samen hadden. Ook ben ik dankbaar voor de twee prachtige kinderen die we kregen. Heel dankbaar ben ik voor de ruimte die hij me gaf om mijn ding te doen en mijn ambitie ruimte te geven, hoewel dat voor hem niet altijd makkelijk was. Dankbaar ben ik ook hoe we, ondanks de pijn, uit elkaar gaan als een goed lopend team deden. Het ging vlot en in harmonie.

Andere naam

Heel praktisch, het zal voor velen even wennen zijn. Ruim 18 jaar droeg ik een dubbele naam die voor velen eindigden bij Van Geffen, nu ga ik weer verder met de achternaam die ik bij mijn geboorte van mijn vader kreeg: Lamers. Zo ben ik geboren en zo zal ik, over hopelijk hele lange tijd, sterven.

Ander adres

Leuk om te weten is dat ik weliswaar wederom kantoor hou in een oud huis. Was mijn vorige adres in Leuvenheim uit 1920, dit pand De Laatste Stuiver in Eefde stamt volgens een gevelsteen uit 1845. Het stond in de omgeving bekend als restaurant vlak aan de, toen, doorgaande weg Zutphen – Deventer. Sinds wanneer dit pand geen restaurant meer is weet ik niet, wie weet ontdek ik dat nog eens.

Voor de duidelijkheid. Ik zit onderin bij de serre. Niet dat je denkt dat ik het hele pand heb. Daarvoor moet ik nog even sparen 😉

Voor nu kijk ik vooruit, nieuwsgierig wat de toekomst mij gaat brengen vanuit mijn nieuwe kantoor in Eefde. Voor mij kan 2021 niet snel genoeg beginnen..

 

De Laatste Stuiver Eefde | Monumentenfotograaf Léontine Lamers