Als monumentenfotograaf kom ik nog wel eens op bijzondere plekken. Recentelijk kwam ik in opdracht van Schakel&Schrale (onderdeel van bouwbedrijf BAM) op een plek, die op verschillende manieren een uitdaging was. Ik neem je mee naar Marken voor deze uitdagingen.
Het Paard van Marken is de vuurtoren van Marken. Het staat op een soort extra uitstulpinkje van het eiland Marken en ligt dus in de Markerwaard. Om er te komen moet je eerst naar de andere kant van Marken en dan nog een dijkje over om er te komen. Een soort van voetpad door het water. Dat voetpad zie je goed in de foto hieronder.
Ooit was het dus een vuurtoren, nu niet meer, want het Markermeer is afgesloten. Of de vuurtoren nog doet weet ik niet, wel dat er mensen wonen en die, op dat ene voetpad na, omgeven zijn door water.
Voor Schakel&Schrale zijn de werkzaamheden an sich niet zo heel bijzonder heb ik begrepen. Wat schilderen, timmeren, nieuw dak en nog een paar kleine dingen. Bijzonder is wel de ligging en vooral, hoe krijg je de materialen daar. Het voetpad naar de toren toe is niet heel erg breed. Er is overwogen om materialen via het water aan te voeren, maar dat gaf weer andere problemen en is van afgezien.
Een mooie uitdaging dus voor Schakel&Schrale, maar ook voor mij. Al was het maar, ook voor mij, om er te komen.
Ik had met mijn contactpersoon van opzichter van Schakel&Schrale afgesproken op de DE parkeerplaats van Marken. Als bezoeker moet je namelijk, als je het eiland op komt, direct je auto stallen op een grote parkeerplaats. Wil je verder rijden heb je een ontheffing nodig, die heb ik niet. Ik werd vanaf de parkeerplaats opgehaald en reden we bijna stapvoets naar de andere kant van het eiland. De weg is smal en veel keien, snel gaat dat dus niet.
Aan het einde doemde de vuurtoren op. Het laatste stukje moest hoe dan ook te voet. Niet dat het heel ver is hoor, maar toch.. Trapje af, dijkje over. Met een tas op je rug en statief van 6 kilo in je hand best een uitdaging. Zeker als het ook nog gaat regenen!
Mijn opdracht was om foto’s te maken tijdens werkzaamheden en als het klaar is. De dag dat we hadden afgesproken zou de smit er zijn voor het hekwerk rondom de toren zelf. Nu heb ik nog nooit een smit aan het werk gefotografeerd, dus dat leek mij wel een mooie uitdaging. Zo gezegd zo gedaan! Alleen had ik geen rekening gehouden met het weer. De dag begon vrij goed volgens mij, onderweg naar Marken kwam ik al de nodige buien tegen….
Eenmaal bij het Paard aangekomen begon het flink te regenen en omdat het al vaker geregend had die dag was de smit niet gekomen. Zo kon hij niet werken. Dat was jammer. Wat ik toen nog niet wist, maar gaande weg wel ontdekte was, dat dit juist weer hele andere mooie foto’s op leverde. Waren er in het begin veel stortbuien, de wind waaide die ook vrij snel weg. Toen brak de zon door, wat geweldig!
Geen mooie foto’s van de smit aan het werk, wel mooie foto’s met dreigende wolken en zon. Een mooie klus om te fotograferen. Zelden zo’n uitzicht gezien tijdens mijn werk!
Over een maand is het klaar. Dan mag ik nog een keer naar Marken. Ik ga dan als er veel zon is. Ik wil die toren zien stralen daar aan het water, zonder lamp aan!
Inmiddels is het project klaar, kijk in mijn portfolio Paard van Marken.