Zutphensestraat 81 Brummen
Zutphensestraat 81
Tegenover het opvallende grote pand van het Polderhuis aan de Zutphensestraat in Brummen staat een witgepleisterd huis dat uit een hoog voorhuis en een laag achterhuis bestaat. Het achterste deel stamt waarschijnlijk van rond 1840 en was eerst een kleine boerderij, met een inpandige stal. Het voorste hogere gedeelte is rond 1895 gebouwd. Aan de achterkant was vroeger een boomgaard met fruitbomen, het schijnt dat de grond ooit helemaal doorliep tot aan het spoor. Dat deze boomgaard flink opbracht blijkt uit de grote hoeveelheid flessen met bessensap uit de jaren ’20 en ’30 die onder de vloer bewaard bleek te zijn.
Douchen in een keldertje
Toen de tegenwoordige eigenaars het kochten woonden er drie oude dames: de eigenaresse mevrouw Smink, uit een domineesfamilie, met twee huursters. Ze hadden ieder een grote sleutel van de voordeur. Het huis was een zendingshuis van de stichting Philadelphia, waar door de jaren heen vele geloofsgenoten van de eigenaresse onderdak hebben gevonden. Zo heeft er jarenlang een medewerker van een Eerbeekse papierfabriek in huis gewoond. Het interieur was beneden helemaal volgetimmerd met schrootjes en voorzetwanden, terwijl de bovenverdieping provisorisch in kleine kamers was verdeeld met wandjes van asbest. Er was niet echt een badkamer, alleen een douche in een soort donkere kelderkast beneden.
Wanhoop niet, God is er
Vele Brummenaren zullen zich de lichtbak op de gevel herinneren met de tekst: Wanhoop niet, God is er. Op zolder lag nog een reservepaar met de tekst: Wanhoop niet, want God is er. Altijd handig …
Een van de weinige oude details die binnen bewaard zijn gebleven is de oude koelkast, op het koudste plekje van de boerderij. In de tuin staat nog een prachtige magnolia die door de vorige bewoners als kamerplant gekregen was en door hen in de volle grond gezet.
Een vreemde vondst tijdens de laatste verbouwing was een voorraad van honderden pakjes sigaretten uit de jaren ’60 en ’70 die van achter een voorzetwand te voorschijn kwamen. Uit elk pakje waren steeds twee of drie sigaretten verdwenen. Misschien getuigen ze van even zoveel pogingen om te stoppen met roken?
En hoe is het nu …
Ten slotte is het huis in 2006 gekocht door de huidige bewoners. De constructie bleek na verwijdering van de voorzetwandjes voornamelijk te steunen op de muren van de gang en op de voorgevel. Er moest dus ingrijpend worden verbeterd en verbouwd. Daarbij is de oorspronkelijke indeling beneden behouden, met onder andere een gang die van voor naar achter een zicht-as door het huis creëert. De voormalige stal is verbouwd tot keuken.
De serre aan de achterkant is vergroot, met behoud van de gekleurde glas-in-lood raamindeling.
Boven zijn de asbestwandjes die de ruimte in vele kamertjes verdeelden, verwijderd en zijn 6 kamers en een badkamer gebouwd. Ook zijn een zolder en een vliering gemaakt.
Het gezin dat er nu woont maakt met hun 7 kinderen gebruik van alle mogelijkheden die het huis en de grote tuin bieden.
Dit verhaal is ook opgenomen in het boek: “Een kijkje achter de deur van.. monumenten in de gemeente Brummen”.
Heel grappig, ik ben de kleindochter van mw Smink en de pakjes sigaretten herken ik uit de verhalen dat er mijn oom stiekem rookte. Een prachtig huis met veel herinneringen