Amsterdam in quarantaine

We schrijven 25 maart 2020. Nederland is precies 1,5 week in een soort van quarantaine vanwege Corvid-19. We mogen wel naar buiten, maar niet meer dan met 3 personen tegelijkertijd en we moeten zeker 1,5 meter van elkaar zitten of lopen.

Buiten schijnt de zon. Eindelijk. Na een aantal, voor de tijd van het jaar warme, maar vooral natte winterweken. Af en toe was het droog en scheen ook wel de zon, maar altijd was er wel een dreiging. Houden we het droog of gaat het toch weer regenen…

Maar deze tweede week van de quarantaine niet, zon, zon en nog eens zon is wat ik zie. En daar word ik blij van. Daar kijk ik al weken naar uit. Foto-opdrachten die ik heb liggen kan ik nu eindelijk uit gaan voeren. Met dit weer kan ik lekker doorwerken. Dacht ik.

Helaas. Een aantal projecten zijn stilgelegd, uitgesteld of afgeblazen. En er zijn ook bouwplaatsen waar ik als “niet noodzakelijk” bestempeld word en niet op mag. Begrijp mij goed, ik heb er alle begrip voor, maar jammer vind ik het wel.

Juist nu is het moment om te fotograferen met dit prachtige weer en natuur die begint te ontwaken.

Daarnaast wil ik meestal niemand of zo weinig mensen op de foto. Nou ja, behalve die  paar vakmannen, maar daar kan ik wel meer afstand van nemen. Ik heb immers een telelens. Dan maar iets verder weg gaan staan.

Maar goed, het is zoals het is. Accepteren en doorgaan. Het beste ervan maken en mijzelf afvragend, wat zou ik nu het liefste doen binnen de mogelijkheden die ik heb?

Op weg

Naar buiten dus! Fotograferen!

Via met name twitter (ineens weer een platvorm waar ik actief ben, tjonge, het is er toch nog leuk!) zie ik foto’s van uitgestorven straten.

Ik kijk op de webcam van de Dam van Amsterdam en wat zie ik?  Zo goed als uitgestorven!

Op naar Amsterdam! Een oproep op sociale media voor mooie te fotograferen monumenten levert en leuke variatie panden op. Niet dat ik alles kan fotograferen, sommigen liggen te veel uit de route, staan in de steiger of liggen ernstig in de schaduw, maar er blijft nog genoeg over.

Ik geniet met suf en ondanks dat ik bijna 4 uur rondgelopen heb met twee camera’s om mijn nek en een statief van 6 kilo in mijn armen voel ik mij de koning te rijk. Ik kijk mijn ogen uit. Amsterdam is in één klap verandert. Amsterdam is een groot dorp geworden, waar mensen relaxed zijn, soms groeten of even wat vragen. Gewoon, uit interesse. In de Kalverstraat kun je een kanon afschieten, je raakt geen hond. Een hardloopster die mij inhaalt lacht van geluk, wat heerlijk dat ze gewoon door kan lopen zonder anderen te hoeven ontwijken.

Een stukje later stop ze toch, om een selfie te maken met een brede grijs en een lege straat achter haar. Ik kijk er naar en geniet met haar mee.

 

Ja, ik vind dit ook fijn. De ruimte die ik heb, de foto’s die ik kan maken. Maar ook de sfeer, toch een soort van gezellig. Ik realiseer mij dat Amsterdam er waarschijnlijk vroeger op zondag uitzag als deze dagen. Winkels dicht en weinig mensen op straat. Hoe lang geleden is dat? Ik ben oud genoeg dat ik het meegemaakt moet hebben, maar ik heb geen idee hoe lang geleden.

Weg naar huis

Ook de weg naar huis is rustig. Rond 17.00 uur stap ik in de auto om weer naar huis te rijden, naar het oosten. Tot een paar weken geleden een tijdstip dat je beter even in Amsterdam kon blijven, om niet vooral stil te hoeven staan. Nu rij ik op mijn gemakje over de grachten, de kades, langs het Scheepvaartmuseum op weg naar de A10. Bij de verkeerslichten staan hooguit 5 auto’s te wachten die dezelfde kant op gaan.

Ook op de snelweg kan ik doorrijden zonder fileleed. Voor het eerst ben ik 15 minuten eerder thuis dan ik had verwacht, in de spits. De weg voelde qua drukte dat het een uur of 9 of 10 in de avond moest zijn. Het was spitstijd, tussen 5 en 6. Zou dit ooit zo blijven? Ik vrees van niet. Als de coronadreiging voorbij is, wordt Amsterdam vast weer heel vol. Hoewel ik hoop wat minder vol. Niet alleen voor mijzelf, maar vooral voor de bewoners…

Hieronder zijn enkele foto’s te zien van deze bijzondere dag in Amsterdam. De foto’s zijn te koop en te bestellen via mij door een mail ste turen naar info@monumentenfotograaf.nl Leuk voor een website, artikel of als foto aan de muur. Zeg het maar, wat jij wilt.